عشق من پرواز

من علیرضا عاشق پرواز و هواپیما هستم این وبلاگ هم برای نوشتن خاطرات والبته اطلاعاتی در باره هواپیما ها ساخته شده

عشق من پرواز

من علیرضا عاشق پرواز و هواپیما هستم این وبلاگ هم برای نوشتن خاطرات والبته اطلاعاتی در باره هواپیما ها ساخته شده

تصاویر منتخب هفته ۸۲

دوستان سلام

واقعا برای سانحه ای که باعث از بین رفتن چندین هموطن و تعدادی از بهترین کارکنان ایران ایر شد متاسفم ....

امیدوارم که آخری باشه....





برای اولین عکس متن خود عکاس را برتون میذارم چون به نظر من جالب اومد...


I had to sprint about 200 yards to get this shot. I saw the A380 cross LAX at 10,000 feet on a diagonal and start to make the turn to base. By the time I parked my car at the Proud Bird restaurant I had about 30 seconds to get into position and take the shot. This is the result: All 22 wheels of this monster are about to touchdown on 25L



این منظره قشنگ توی همین ایران خودمون هست و این هم بال F-100 آسمان ایر هست


ارابه های فرود 747 شرکت KLM
مردم عادی به این قسمت میگن چرخ ولی اسم اصلی این قسمت LANDING GEAR هست که ترجمش همون ارابه فرود میشه...

توی ادامه مطلب هم میتونید اطلاعاتی درباره 707 بخونید...

History

The 707's jet speed, long range, high seating capacity and operating economics revolutionised airliner travel when it was introduced into service in 1958. The 707 also laid the foundations for Boeing's dominance of the jet airliner market.

Recognising the jet engine's potential for commercial aviation, Boeing (at great financial risk) decided to develop a jet powered transport that could fulfil military tanker transport roles but be easily adapted to become an airliner. The resulting prototype, known as the 367 Dash 80, flew for the first time on July 16 1954. Impressed, the US Air Force ordered a larger version, with a wider fuselage (12 ft, vs 11 ft for the Dash 80) into production as the KC-135 tanker/transport (more than 800 were built). At first, Boeing wanted to sell the same size aircraft to the airlines, but the airlines insisted on an even larger airplane, which Douglas promised to build (this became the DC-8). Boeing finally relented, designing the 707 as a longer aircraft with a slightly wider fuselage (12 ft 4 in).

The first production 707 (a 707-120 for Pan Am) flew on December 20 1957, and entered service later the following year. Developments of the 707-120 include the similar 707-220, the shorter 138 for Qantas, and the stretched 707-320, which flew in July 1959. The 707-120 and 320 were later reengined with JT3D turbofans (in place of the original JT3 and JT4 turbojets) to become the 707-120B, and the 707-320B respectively. The 707-320C was a convertible model, the 707-420 was powered by RollsRoyce Conways, while the proposed CFM-56 powered 707-700 upgrade was flight tested in the late 1970s but never entered production.

Most civil 707s in service today have been converted to freighters, while a number are used as corporate transports.

Many air forces have bought 707s, new or converted second-hand aircraft, for general transport, aerial refuelling, and electronic warfare. The E-3 Sentry is a dedicated airborne warning and control system (AWACS) platform with a large rotodome above the fuselage. The E-6 Mercury performs the TACAMO (Take Charge and Move Out) role with the US Navy, maintaining communication with the ballistic missile submarines. The E-8 J-Stars (Joint Surveillance Target Attack Radar System) performs the battlefield control role. Other military 707s received the designations C-137, or C-18, but many others have no special military designation



Powerplants


707-120B - Four 75.6kN (17,000lb) Pratt & Whitney JT3D-1 turbofans. 
707-320B - Four 80kN (18,000lb) JT3D-3s or four 84.4kN (19,000lb) JT3D-7s

Performance

707-120B - Max speed 1010km/h (545kt), max cruising speed 1000km/h (540kt), economical cruising speed 897km/h (484kt). Range with max payload 6820km (3680nm), range with max fuel 8485km (4580nm). 
707-320B - Max speed 1009km/h (545kt), max cruising speed 974km/h (525kt), long range cruising speed 885km/h (478kt). Range with max passengers 6920km (3735nm), range with max fuel and 147 passengers 9265km (5000nm).

Weights

707-120B - Operating empty 55,589kg (122,533lb), max takeoff 116,575kg (257,000lb).
707-320B - Empty 66,406kg (146,400lb), max takeoff 151,315kg (333,600lb).

Dimensions


707-120B - Wing span 39.90m (130ft 10in), length 44.07m (144ft 6in), height 12.94m (42ft 5in). Wing area 226.3m2 (2433sq ft). 
707-320B - Wing span 44.42m (145ft 9in), length 46.61m (152ft 11in), height 12.93m (42ft 5in). Wing area 283m2 (3050sq ft

Capacity

Flightcrew of three or four. 
707-120 max seating for 179, or 110 in two classes (44 first and 66 economy).
707-320B - Max seating for 219, or 189 single class at 81cm (32in) pitch, or 147 in two classes. 
Convertible or freighter versions - 13 A type containers


Production

Production of commercial 707s ended in 1978 after 878 had been built. Limited production of military variants continued until 1990. Approximately 130 remain in commercial service
نظرات 8 + ارسال نظر
ایمان ۷۴۷ جمعه 24 دی‌ماه سال 1389 ساعت 07:02 ب.ظ

سلام.
دست عناصر ۳۸۰ حسابی داره ما ۷۴۷ تی ها رو هوایی میکنه ها.
بازم یه عکس جالب از این هواپیما.

ادامه مطلب هم خوندنی بود زحمت کشیدی.

ایمان جان سلام

خوب دیگه هر کدوم یه جور قشنگن ولی هیچی 747 نمیشه چون هنوزم که هنوزه از سال 1969 تا الان هر چند وقت یک بار یه مدل جدید از 747 میاد به بازار و هنوز هم مشتریهای خودشو داره....

خانوم لیمو جمعه 24 دی‌ماه سال 1389 ساعت 09:25 ب.ظ http://peachlemon.bloghaa.com

این اتفاق اخیر خیلی روی من تاثیر بدی گذاشته...واقعا دلیل اصلی اینجور حوادث چیه؟؟؟فرسودگی هواپیما یا مسایل دیگه ایه..؟؟؟؟
چون بهت اعتماد دارم میخوام یه توضیح بدی ..ممنونم علیرضای عزیز

لیمو خانم سلام
ممنون از این که به من اعتماد داری و ازم این سوال هارو میپرسی...
پس قبل از هر چیز اینو میگم که من هیچ فرد خاصی نیستم و اگر چیزی هم بگم نظر شخصی منه و میتونه خیلی راحت رد بشه و همش در حد یه نظریه هست....
هر سانحه علل مختلفی داره و هیچ وقت یه علت به تنهایی باعث بروز سانحه نمیشه...و مثل قانون پنیر سویسی هست که وقتی تعدادی از سوراخهای پنیر سویسی پشت سر هم قرار بگیرن اتفاقی رخ میده....
ولی براین سانحه به نظر من اشکال اصلی از رادار فرودگاه ارومیه هست چون از یه ارتفاعی پایینتر هواپیمارو نمیتونه ببینه ولی اگر همین هواپیما توی تهران بود و همین آب و هوا خیلی راحت فرودگاه راهنماییش میکرد تا بیاد و بشینه....
در این که بوینگ ۷۲۷ هواپیمای امنی هست شکی نکن ...
ولی شایعاتی هست مبنی بر این که وقتی خلبان میخواسته برگرده و تراتل داده (همون گاز دادن خودمون) هواپیما جواب نداده و دچار استال(واماندگی ،یعنی نیروی وزن به نیروی سرعت هواپیما قلبه کنه)شده . خورده زمین خوب این که دچار استال شده ممکنه چون بدنه هواپیما اونچنان واژگون نشده و از بین نرفته پس این نشون میده که سرعت کم بوده و در ارتفاع پایین بوده یعنی خلبان سرعتش کم بوده و میخواسته تراتل بده ولی هواپیما جواب نداده و خورده به زمین....
البته بازم میگم تمام گفته های من از روی دیدن عکسها و اطلاعات کمم هست و تا باز نشدن جعبه سیاه و تحقیق درباره این سانحه نظر قطعی نمیشه داد...

نیمچــه مـــامـــا جمعه 24 دی‌ماه سال 1389 ساعت 11:02 ب.ظ http://fetalheart.blogfa.com/

سلام
مرسی علیرضا جان
باززززززززززم ممنون امیدوارم بقیه هم طرز فکر شما رو داشته باشن
گفتیم لااقل اینجا مفید واقع شیم :دی
راسی دفه آخرت باااااشه که هواپیما ها رو دس کاری میکنی فمیدی؟
چرا هواپیما ها رو دس کاری میکنی تو هووووم؟:پی
ببین این که دیگه تاکسی نیس ;)
:)))))....

سلام
خوبی شما؟
مطمئن باش همه درک میکنن که چقدر کارت قشنگ و علمی هست...


اتفاقا فکر میکنی از تاکسی خیلی ساده تره:دی

یوسف جمعه 24 دی‌ماه سال 1389 ساعت 11:09 ب.ظ http://youcomco.blogfa.com

سلام داش علی

آقا این عکسات خیلی باحال بودن

مرسی ::گل::

سلام یوسف جون خودم::بوس::

خوشحالم که از عکسا خوشتاومده...

::گل::

صفدرنژاد جمعه 24 دی‌ماه سال 1389 ساعت 11:49 ب.ظ http://p-daneshjo.blogfa.com

سلام
خسته نباشید
قشنگ بود
گل.

سلام
ممنون از این که وقت گذاشتین
::گل::

خانوم لیمو شنبه 25 دی‌ماه سال 1389 ساعت 11:28 ب.ظ http://peachlemon.bloghaa.com

ممنون علیرضای عزیز ..مرسی وقت گذاشتی و برام توضیح دادی..
موفق باشی..یه عالمه گل...

خواهش میکنم...باز هم تاکید میکنم که حرفهای من فقط یک نظریه هست و من نه لاشه هواپیمارا دیدم و نه به جعبه سیاه گوش دادم ونه این که در اون حدی هستم که بخوام یک سانحه را کالبد شکافی بکنم و فقط نظریه و افکار خودم بود....

امیر علی یکشنبه 26 دی‌ماه سال 1389 ساعت 08:15 ب.ظ

سلام دوستان عزیز من حداقل سی سال در هواپیمایی تجربه دارم تمام حوادث که در ایران پیش آمده البته مربوط به هواپیما های غیر نظامی بجز پروازی که به ایروان می رفت که در هوا بر اثر جدا شدن تیکه ای از موتور و بر خورد با قسمت عقب هواپیما و شکسته شدن سکان عمودی که باعث سقوط شد و هواپیمایی که در کوههای کرکس مربوط به شرکت آسمان سقوط کرد بقیه بعلت خبط انسانی بوده است و خود هواپیما مقصر نبوده بیشتر به علت عدم آموزش کافی خلبان است
حتی در ارتباط با سقوط هواپیمای توپولف ایروان خلبان 5 ثانیه فرصت خاموش کردن موتور معیوب و گلاید کردن داشته است

سلام دوست عزیز و ممنون از نظرتون ....
ولی به نظر من خبط خلبان همیشه نبوده....
شما خودتون که استاد هستین و با این سابقه کاری بالا بهتر از من میدونید که توپولف یه هواپیما با کرو زیاد هست و ما داریم با یه مهندس پرواز و خلبان و کمک خلبان از اون استفاده میکنیم و اگر توپولف زیاد کرش میده به خاطر اینه که کنترلش واقعا سخته و این هواپیما قابلیت تبدیل شدن به بمبر در کمتر از 48 ساعت را داره و مثل یک ایلوشن 62 یا هواپیماهی دیگر نظامی شوروی صابق به علت ترس از عملیات های تروریستی کارها بین افراد زیاد تقصیم میشد تا یک نفر فرماندهی کامل هواپیما را نداشته باشد...
دوست عزیز همیشه هم که خطای خلبان نبوده مثلا سانحه ی پارسال مشهد (ایلوشن 62) خوب اون هواپیما روسی هست و برای هوای سرد ساخته شده ولی حالا به هر علت توی ایران استفاده میشد و به هر علت توی کابین شلوغ بود ولی نمیشه از این که هوا گرم بوده و دانسیته پایین بوده و این که هواپیما طول باند بیشتری میخواسته گذشت و این که باند مشهد یکمی نامناسب هست چون چند و قت بعد از اون ماجرا ما حادثه توپولف را در باند مشهد داشتیم ...
ببینید بهتره بگیم که ما از هواپیماهای نا مناسب برای پسنجر استفاده میکنیم وگرنه اگر آموزشها نا کافی هست پس چرا ما سانحه ای از ایرباس نداشتیم ....
درضمن سانحه بوینگ 747 ایران ایر که نوز لندینگ گیرش down lock نشده بود را نباید فراموش کنیم و جمع ببندیم که همه بجز یک مورد اشتباه خلبان هست
البته ببخشید استاد من قصد جسارت رو نداشتم و میدونم که توی این شغل واقعا سابقه کاری خیلی مهمه....

دختر نارنج و ترنج سه‌شنبه 5 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 07:12 ب.ظ

عکسا عالی بود... اون اولی که خیلییییییییییییی زیبا بود.
اون آسمون و بال هواپیما هم که بسی ی ی ی ی ی ی....
سومی هم که خوراک منه! کلا در گیر لاستیک و ترمز و اینام.. نمی دونم چرا اینقدر دوست دارم این بخش وسایل نقلیه رو!!!!
مرسی علیرضا.. همیشه مطالبت برام جالبه..
ممنون از وقتی که می گذاری. از عشقی که به این کار داری و از این که مخاطبت برات اینقدر اهمیت داره..
همیشه شاد باشی عزیزم..

اون آسمون زیباست چون کشور خودمونه....

منم هر وقت تایر هواپیما میبینم یاد خاطره خودم میفتم که توی یه روز هشتا باز کردم و بستم... ولی تایر کلا چیز جالبیه با این که ساده به نظر میاد ولی خیلی پیچیدگی داره....

من هم از شما ممنونم که واقعا وقت میذاری برای این نوشته های من::گلا:: ::لبخند::

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد