من و درقلب آتش

 

امروز ظهر وقتی برای استراحت سرم را روی میز گذاشتم پلکهایم روی هم رفته بود که با صدای زنگ موبال ...

بلند شدم وجواب دادم  یک مرد میان سال گفت از ایستگاه۳۱ آتش نشانی تماس میگیرد یکدفعه یادم افتاد که برای آتش نشان داوطلب ثبت نام کرده بودم وقتی آن آقا صحبت میکرد من بی اختیار یاد سریال در قلب آتش افتادم که چقدر دوست داشتم یک بار آن لباسها را بپوشم و خودم را درلباس آتش نشان دیدم که دارم مردم را نجات میدم یکدفعه بااین جمله که آن فرد به من گفت پس ساعت ۴ در ایستگاه ۳۱ منتظر شما هستیم به خودم آمدم ...  

 

وای خدای من چقدر ذوق داشتم فوری اصلاح کرده و کارام را کردم و راس ساعت ۳:۲۰ از خونه زدم بیرون وساعت ۳:۵۰ در ایستگاه بودم یک آتش نشان من را به اتاق آموزش راهنمایی کرد در راهرو که میرفتم دور وبرم را خوب نگاه میکردم (مثل آدمای ندید بدید)بعد از کمی انتظار مسئول آموزش گروه ما آمد و در باره آتش نشان داوطلب توضیح داد وگفت چند ساعت کلاس داریم ودوره ما چقدر طول میکشه و.... 

بعد که گروه بندی شدیم من در گروه ناجی ۱ افتادم وبعد از پذیرایی مرخص شدیم من از روی فضولی رفتم وجاهای مختلف ایستگاه را دیدم ولی یه چیز جالب برای من این بود که آتش نشان های آنجا وحتی فرمانده پایگاه خیلی آدمهای صمیمی بودند و بچه های داوطلب را تحویل میگرفتند 

دوره آموزشی من (گروه ناجی ۱)از ۱۳ تیر شروع میشه وتا ۳۰ مرداد ادامه داره واین یعنی ترم تابستون بای بای خوب بهتر شد چون تعداد کمی از دوستام ترم تابستون بر میداشتن حالا ببینیم چی میشه  

خاطرات دوره آموزش را هم حتما مینویسم