۳نفر و یک روزنامه

 بله خوب از موضوع پیداست که چه ماجرایی را میخواهم بگم من دیروز وقتی در مترو نشسته بودم که به طرف دانشگاه بروم فکر کنم ایستگاه ملت بود که یک آقای خوش تیپ بایک روزنامه در دست وارد شد ودر ایستگاه امام خمینی موفق شد که روبروی من بنشیند اون آقای خوش تیپ روزنامه اش را باز کرد تا بخواند من هم تمام فکرم در یکسری سیستم های فانتوم بود که به تازگی در باره آن مقاله ای خوانده بودم که صدای خنده آرام بقل دستی ام توجهم را جلب کرد به او نگاه کردم دیدم داره به آن آقای خوش تیپ نگاه میکنه من که نگاه کردم فکر میکنید چی دیدم ..... 

بله دیدم دو نفر کناری اون آقا آنچنان روی روزنامه زوم کردن که انگار اسمشان را در روزنامه کنکور دارن پیدا میکنن بی اختیار یاد مطلب آخر سایت عمو بهروز(یادداشت های یک خبرنگار) افتادم که درباره کاربرد های مختلف روزنامه است وبا خودم گفتم ای بابا این روزنامه عجب چیز حیاتی است وما خبر نداشتیم ..  

خیلی دلم میخواست گوشیم را بردارم ویک عکس زیبا از این سه نفر بگیرم ولی این  کار  هم   بی ادبی است وهم جرم

وقتی بلند شدم که از قطار برم بیرون آن سه نفر هنوز در روزنامه غرق بودن از روی کنجکاوی گفتم ببینم چه صفحه ای است که انقدر جذاب است دیدم صفحه حوادث است  

نتیجه اخلاقی ۱:روزنامه خود را بادیگران قسمت کنیم  

نتیجه اخلاقی ۲:زین پس به جای واژه روزنامه بگوییم حوادث نامه (روزنامه نگاران محترم دیگر به دنبال اخبار سیاسی و.. نباشید بلکه به دنبال حوادث شهر باشید)