خاطرات مهد کودک

نمیدونم چجوری شروع کنم راستشو بخواهید این خاطره را به سختی به یاد آوردم یعنی بعضی از قسمت هاشو آخه به یاد آوردن اسمها بعد از 16 یا17 سال خیلی سخته اون موقع من 4 سالم بود.
اینو مینویسم شاید دوستای اون دورانم پیدا بشن فامیلیشونو نمیدونم اسمهای بعضیا یادمه مثل مائده،نیلوفر،محمد.....
اسم مائده اومد اول یه خاطره کوچولو از اون بگم بعد برم سر خاطره اصلی راستشو بخواهید من از3یا 4سالگی به بعد بادمجان نخوردم یعنی لب نزدم خوب بدم میاد ولی مامانم میگه تو بادمجان میخوردی ولی یه روز از مهد کودک اومدی و گفتی من دیگه تا آخر عمرم بادمجان نمیخورم مامان گفت چرا منم گفتم چون مائده گفته هرکی بادمجان بخوره پیر میشه؟؟؟؟!!!!
این مائده خانم با آقا محمد سرگروه بچه ها بودن ما حدود10یا12 نفر بودیم یک مربی جوان هم داشتیم بهش میگفتیم خاله(ای بابا یادم نمیاد اسم مربی چی بود) نمیدونم دانشجو بود چی بود ولی بیشتر وقتا یه کتاب دستش بود و داشت میخوند یه روز صبح دیدم مائده از در که اومد تو در گوشم گفت بیا بریم تو اون اتاق کارت دارم (یا خدا یه دختر با یه پسرتو یه اتاق چیکار داره؟؟؟؟!!!!)بعد تو اتاق به من گفت ما امروز عملیات داریم وباید دشمن رو از بین ببریم (نمیدونم شب قبل چه فیلمی دیده بود شاید دایره سرخ،حمله به H-3 یا عقابها)منم با 2تا شاخ بالاسرم گفتم دشمن کیه گفت برو به نیلوفر و محمد بگو بیان من رفتم اونارو هم آوردم مربی شاد ما هم مثل همیشه داشت برای خودش مطالعه میکرد و فکر میکرد ما داریم بازی میکنیم نمیدونست قراره چه اتفاقی بیفته .
بعد که محمد و نیلوفر اومدن(ما 4نفر همیشه یه تیم بودیم و خرابکاریهامونو با هم انجام میدادیم)مائده شروع کرد به صحبت و گفت علیرضا و محمد باید تمام تفنگ هارو بردارن برن پشت اون میز روبروی خاله من با چشمای گرد شده گفتم دشمن خالس گفت آره بعد به نیلوفر گفت ما هم باید بریم و تمام آجرهای خونه سازی رو ببریم پشت سنگر؟؟!!
خوب ما هم مطیع امر فرمانده تمام کارهارو کردیم بعد از حدود نیم ساعت کار سخت قسمت اول ماموریت انجام شد بعد با فرمان مائده اول ما با تفنگها شروع به شلیک کردیم و به اختلاف چند ثانیه مائده و نیلوفر هم شروع به پزتاب اسباب بازی کردن بقیه بچه ها تا ما رو دیدن که خاله بیچاره را داریم میزنیم به سمت ما اومدن و خلاصه شد یک شورش به تمام معنی .
اون روزکلی خاله بیچاره  گریه کرد و کلی ما خندیدیم ولی از فردا ما 4 نفراصلی رو زیر نظر گرفت تا من با یکی از اعضای تیم خودمون صحبت میکردم میدیدم که خاله بالای سرم داره گوش میده.....
یادش بخیر خیلی دوست دارم دوستامو بازم ببینم میخوام ببینم حالا چیکار میکنن...نیلوفر هنوز هم عشق شمال و دریاست یا مائده هنوز هم با لوازم آرایش مادرش بازی میکنه یا محمد هنوز هم دوست داره یه گله اسب با چندتا سگ داشته باشه.
البته من و محمد با هم فکر میکردیم که در آینده چیکاره بشیم و این فکر گله اسب وسگها به ذهنمون رسیدو همیشه هم بازیمون درباره همینا بود......
اگر منو همینجوری ول کنن به اندازه یک کتاب از از بچگیام مینویسم...
ولی حالا که فکر میکنم ما چه بازیهایی میکردیم و بچه های حالا چه بازیهایی میکنن مثلا برای ما تو مهد کودک فقط یک بار فیلم گذاشتن اونم مربوط به یک بچه بود که دستش توی چرخگوشت گیر میکنه.... ولی حالا تو مهد کودکا بیشتر وقتا فقط فیلم و کارتون میزارن که بچه ها مشغول بشن...


ببخشید که خیلی زیاد شد ولی خوب به اون روزا که فکر میکنم  خیلی خوشحال میشم اگر از این پست استقبال شد بازم از کودکیم مینویسم
دوستان نظر فراموش نشه