پسرها چگونه معلم خود را از خجالت سرخ میکنند

قبل از هر چیز از دوستانی که منو از نزدیک دیدن (البته فقط خانم ها) خواهش میکنم این پست را نخونن یا اگر خوندن به روم نیارن چون اون موقع من از خجالت سرخ میشم
 

این خاطره بر میگرده به 3سال قبل اون موقع من سوم دبیرستان بودم و مربوط به معلم درس هندسه است که با نام آقای الف از او نام میبریم.
خوب آقای الف توی تعطیلات عید بچه خوبی نبود و موتور سواری کرده بود وپاش شکسته بود .
من میز دوم مینشستم و کلاس ما دو ردیف نیمکت داشت که بعضیاش خالی بود آخه ما14 نفر بودیم خوب یادمه این آقای الف صندلی رو آورد بین دوتا نیمکت اول گذاشت وپای راستش که شکسته بود رو گذاشت روی نیمکت سمت چپ من داشت هندسه فضایی رو درس میدادتقریبا آخرای کلاس بود که از نفر جلویی منکه یکی از بچه های شر بود مثل خودم فرمان رسید که برای آقای الف نقشه شوم داریم گفتم نقشه چیه گفت (از تمام خواننده های زن عذر خواهی میکنم ولی لطف خاطره به این بی ادبی اش است)قراره به بین دو پای آقای الف  (میدونم که همه فهمیدن کجا رو میگم)خیره نگاه کنیم گفتم زشته بیچاره کاری نمیتونه بکنه گفتن هماهنگه با 4 تا میز اول چپ و راست یعنی8 نفر از شر های کلاس(از بس که شر بودیم از ما خواهش میکردن که انتهای کلاس نشینیم)خوب حدودا تا زنگ تفریح 7 یا 8 دقیقه مونده بود که عملیات شروع شد و ما زوم کردیم روی اونجای آقای الف...
خوب دو سه دقیقه اول بیچاره فکری نکرد بعد کم کم داشت سرخ میشد که زنگ تفریح رو زدن ولی این آخر کار نبود چون ما زنگ بعد هم با همین آقای الف کلاس داشتیم خوب بیچاره فکر کرده بود درس خیلی سنگین بوده ومارو به فکر فرو برده
اماپرده دوم نمایش یعنی زنگ بعد 

ما اومدیم تو کلاس آقای الف هم داخل کلاس مونده بودو خوب ما سر جاهای مناسب بادیدمناسب نشستیم در طول زنگ تفریح تمام بچه های کلاس هماهنگ شده بودن و خوب کلاس رو شروع کردیم آقای الف گفت تمرین یا درس همه گفتیم درس آخه اگر تمرین بود جای آقای الف تغییر میکرد وآقای الف هم کلی خوشحال شد آخه هر وقت می پرسید  تمرین یا درس همه میگفتیم تمرین و بعد بچه خر خون کلاس تا آخر وقت پای تخته بود و ما هم بی خوابی شب های قبل رو جبران میکردیم!!!!!!
خوب شروع کرد به درس دادن و داشت خط و صفحه را میگفت که علامت آتش صادر شد و همه بچه ها زوم کردیم رو اونجای آقای الف خوبی تعداد کم اینه که همه یک دست بودیم وکسی 
بچه مثبت بازی در نمی آورد و همیشه با هم بودیم
10دقیقه گذشت آقای الف هم سرخ شده بود ولی به روی خودش نیاورد
خوب بعد از 5دقیقه دیگر دیگه اوضاع داشت خیلی خراب میشد یعنی بیچاره دست خودش هم نبود چون جنس مذکر اینجوریه که اگر به اونجا فکر کنی و بدونی کسی داره به چیرزت نگاه میکنه دیگه کارت تمومه و آبروت رفته خوب آبروی آقای الف هم داشت کم و زیاد میشد بیچاره پاشم نمیتونست رو پاش بذاره چون تا بالای رونش رو گچ گرفته بودن دیدم به من گفت علیرضا از تو کیفت هرچی لازم داری بردار و کیفتو بده به من گفتم آقای الف اگر میخواهی از پنجره بندازی پایین تو حیاط من حال و حوصله ندارم 2 طبقه برم پایین  گفت نه باور کن کاری ندارم من دوزاریم نیفتاد که برای چی میخواد همیشه دوستام به من میگن کیف تو مثل چمدونه چون هرچیزی که به دردم میخوره یا نمیخوره رو توش میذارم البته توش لوازم آرایش پیدا نمیشه ولی لوازم کمکهای اولیه و....پیدا میشه
آقای الف بیچاره کیف منو به اون سنگینی روی ناحیه مورد نظر قرار داد تا حال بچه ها رو بگیره و بعد با گفتن یک "آخی" بلند نشون داد که راحت شدولی کار ما در اینجا تموم نشد و به تمام دبیرستان این مطلب رو اطلاع رسانی کردیم و.... خوب بعد از چند روز ماجرا تموم شد ولی خاطرش برامون مونده وگاهی وقتا که با بچه ها جمع میشیم یادی از این داستان میکنیم

 

این عکس رو در سال پیش دانشگاهی با آقای الف انداختیم 

از سمت راست 

حامد ـ خودم ـ حمید ـ پشت سر حمید مهرداد ـ آقای الف با گارد ویژه  ـ فرخ و نفر آخر هم مهدی 

یادش بخیر


بعد نوشت
همین حالا قسمت آخر سریال مدرسه ما رو دیدم
یاد تمام خاطرات دوران دبیرستان افتادم
یاد مراسم صوبونه و خنده هاش و مسخره بازیاش
یاد آب بازیهای موقع وضو گرفتن برای نماز
یاد خنده های سر نماز
یاد امام جماعت مست
یاد آتیش زدن بخاری کلاس
دیگه داره اشکم در میاد و نمیتونم بنویسم ببخشید