جبرواحتمال،نیمکت،سطل و تخته پاک کن

راستشو بخواهید میدونم اگر همش درباره دوران دبیرستان بنویسم خیلی بی مزه میشه ولی حیفم اومد اینو ننویسم .
چند روز قبل مهرداد زنگ زده بود در باره پست پسرها چگونه معلم....با هم صحبت کردیمو گفت اینم بنویس منم که خودم خوشم اومده بود گفتم باشه
دیگه بریم سر اصل مطلب(مگه خواستگاریه؟؟؟!!!)
این خاطره هم مربوط میشه به سال سوم دبیرستان  اون سال سال شربازی بچه های متولد 68بود.
ما یه معلم جبرواحتمال داشتیم که با نام آقای ن از ایشون یاد میکنیم
آقای ن دیدنی بود اول از قیافش میگم جلوی سرش کچل شده بود ولی ایشون با مهارت تمام موهای پشت سرش را بلند کرده بود وبه جلو قرض داده بود(فکرشو بکنید وقتی جلوی پنکه وایمیساد موهاش 2متر عقبتر از خودش بودن)
درس دادنشم مثل خودش خوشگل بود یعنی جوری بود که برای این که ما نفهمیم آقای ن نمیتونه 10 صفحه درس رو بیاد خودش بدون گام به گام و این چیزا بگه همیشه کاغذهای طرح درسشو به کتش منگنه میکرد و میومد سر کلاس و بعد پای تخته صحنه ای که داشت درس میداد واز روی کاغذها میخواست جوری بخونه که ما متوجه نشیم ته خنده بود،نمره دادنش هم اینجوری بود که هر چقدر که خودت بتونی نمره میگرفتی یعنی اگر ورقه کسی را تصحیح میکرد و خودش بالای ورقه نبود 100% افتاده بود ولی اگر بالا سر ورقه بودی و سر نمره باهاش چونه میزدی (همون ورقه که میافتاد)18یا19  میشدی؟؟؟!!!!!
یه روز هم ما تصمیم گرفتیم که حال این بابا رو بگیریم میدونستیم که همیشه روی نیمکت آخر میشینه و لیست کلاس رو روی صندلی معلم میزاره خوب ماهم جوری نشستیم  که روی نیمکت آخر فقط یه جا برای نشستن باشه که ایشون برن اونجا بشینن ولی نقشه این بود که چون اون روز آقای ن شلوار مشکی پوشیده بود باید یه عکس قلب روی شلوار خوشگلش میفتاد و نمیشد ازش گذشت برای همین گچ قرمز رنگ رو برداشتیم و روی نیمکت (دقیقا جای آقای ن)یک عدد قلب خوشگل نقاشی کردیم 5 دقیقه بعد آقای ن اومد تو کلاس و یه راست رفت همون جایی که ما آماده کرده بودیم نشست وقتی ماتحت محترم رو روی نیمکت گذاشت یکمی خندیدیم ولی جلوی خودمونو گرفتیم .
داشتیم تمرین های جلسه قبل رو حل میکردیم ولی همه میخواستن ببینن شلوارش چه شکلی شده؟؟
برای همین مهرداد شروع کرد  به اشکال پرسیدن از روشی استفاده کرد که هرچی توضیح بدی طرف مثل (دور از جون خر)خرنگات میکنه دقیقا همینجوری سوالاشو پرسید.
آقای ن هم دید که اینجوری نمیشه بلند شد که بیاد پای تخته و توضیح بده که میزها از عقب یکی یکی از خنده منفجر میشدن طبق معمول من میز دوم بودم ومهردادمیز اول تا از کنار من رد شد و من شلوار مبارکشو دیدم با خودم گفتم آفریین عجب طرحی زده (خودمونیم یاد اون آدامسایی که بچگیام میخوردم و عکسشو میزدیم رو در و دیوار افتادم)...
وقتی آقای ن دید که همه دارن میخندن اول فکر کرد زیپ شلوارش بازه بعد که مطمئن شد که زیپش باز نیست به اونجا(خیلی بی ادبیه و میدونم همه  فهمیدن کجا رو میگم)اشاره کرد و گفت مگه چیه (این بعد از ماجرای کلاس هندسه بود و معلمه فکر کرده بود اون کارو باهاش داریم میکنیم)دیگه اینو که گفت من از شدت خنده افتادم زیر میز که به کمک فرخ اومدم بالا(البته باید بگم منو با جارو  و خاک انداز جمع کرد)
کلا ما خیلی این آقای ن رو زجر دادیم یه بار دیگه لای دفتر کلاسیش بچه ها عکس یه خانم خوشگل رو گذاشتن (دیگه خودتون تصور کنید چه عکسی میتونه باشه)آقای ن هم وقتی دفتر کلاسی رو باز کرد اول چشماش برق قشنگی زد (تو دلش گفت جون جیگرتو.....)بعد برای این که بگه من به زن مردم نگاه نمیکنم چندتا فحش کشدار به تمام کلاس داد....
اینم بگم که لال از دنیا نرم....
یه دفعه هم که من برای معلم عربی بالای در کلاس تخته پاک کن و سطل آشغال رو با هم جاسلز کردم که تا درو باز کرد بخوره تو سرش.........
خدایا منو  ببخش خودت بهتر از همه میدونی که من منظور خاصی نداشتم و قصدم مردم آزاری بوده وبس  

  

اینم یه عکس از شبگردیهامون فکر کنم جمشیدیه (البته خودم تو این عکس عکاس هستم پس همه بگین آفرین به عکاس) 

اونی که ایستاده :مهرداد 

از راست: 

سروش ـمجید ـ فرخ ـحمید